WK Tweekamp Kasparov-Karpov 1985

22

Samen met Jan Mulder (ex-voetballer en schrijver/journalist) beschreef ik die bijzondere strijd om de wereldtitel in Moskou. In 1984 was diezelfde match na 48 partijen afgebroken door de omstreden FIDE-president Campomanes, zonder winnaar. Karpov leidde toen met 5-3 (na eerst 5-0!) en had nog maar 1 overwinning nodig maar hij was aan het einde van zijn Latijn. Hoe zouden de krachtsverhoudingen nu liggen?

Er speelde tussen deze schakers op de achtergrond het gevecht mee van het oude Rusland tegen het nieuwe Rusland. Beide spelers kregen steun uit politieke hoek. Verder was er op het bord de strijd tussen de regerende stijl van Karpov: beheerst, alles onder controle, met kleine middelen maximaal bereiken en de moderne manier van schaken van Kasparov: agressief, groteske zetten en ook een emotionele betrokkenheid. Zijn grimassen tijdens de partij vertellen hoe hij vindt dat de zaak ervoor staat. Jan Mulder liet zich inspireren als een verbaasde toeschouwer. Hij zag ‘de slechtste loper aller tijden’, ‘de moeder van Kasparov’, ‘de parapsycholoog van Karpov’, het verband tussen ‘grote schakers en ziekelijkheid’. Mooi is zijn versie van het langzame binnenhalen van de winst door Karpov in de vierde partij, ‘Karpov en de rog’. Nog steeds een aardig boek om door te bladeren en terug te gaan in de tijd, Elsevier Sport.

In een verrassende en boeiende pas de deux met Hans Bohm voorziet de gevierde columnist Jan Mulder elke partij van zijn persoonlijke indrukken.

 

Dit bericht is geplaatst in Boeken. Bookmark de permalink.