Jaap van den Herik wordt 75 jaar en neemt afscheid als actief hooggeleerde in Informatica en Recht. De feestelijke ceremonie vond plaats op de Universiteit Leiden. De burgemeester van zijn woonplaats Pijnakker somde zijn vele verdiensten op en spelde tot slot de versierselen van Officier in de Orde van Oranje Nassau op zijn rode toga.
In zijn slotrede getiteld De Kracht van de Blinde Vlek kwam Jaap onder andere terug op de indrukwekkende ontwikkeling van de schaakcomputer.
Ik schreef erover in de schaakrubriek van De Telegraaf op 18 oktober:
In de Universiteit Leiden was het openbare afscheid van Jaap van den Herik (75 jaar), hoogleraar Recht en Informatica. Uit respect voor zijn tomeloze inzet op vele gebieden, waarbij de schaaksport toch het vertrekpunt was, maar ook omdat wij elkaar al ons hele leven kennen en bij tijd en wijle hebben samengewerkt, bezocht ik de gedenkwaardige ceremonie. Een kleine honderd hooggeleerde heren en dames in indrukwekkende zwarte toga’s betraden in ganzenpas de grote aula. Een van de sprekers was de burgemeester van zijn woonplaats Pijnacker die een opsomming gaf van de vele organisaties waar Jaap bij betrokken was. Een lange lijst die uiteindelijk feestelijk werd afgesloten met het omhangen van de versierselen van Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Bij de receptie spraken we nog even over ons beider startpunt, het jeugdkampioenschap van Rotterdam 1967. Gekscherend zei Jaap: “Omdat ik toen in de finale van jou verloor ben ik maar de wetenschap in gegaan”. Inmiddels is het voor iedereen duidelijk dat de digitalisering ons leven beheerst, tot in de kleinste uithoeken. Maar die enorme en onherroepelijke ontwikkeling voor de mens was niet zo snel gegaan als de artificiële intelligentie geen ideaal fruitvliegje had gehad: de schaaksport. Daar zijn wij beiden trots op en schatplichtig aan.
