Hans Bohm en Kees Jongkind besloten in 2003 een boek te schrijven over de wereldkampioen schaken Bobby Fischer, 1972-1975. In 2007, tijdens het Corusschaaktoernooi, overleed Fischer op 64-jarige leeftijd. Hij had net zoveel jaren geleefd als er velden zijn op een schaakbord. Uitgeverij Tirion
Is de Amerikaan Bobby Fischer het grootste schaakgenie aller tijden? Goeie vraag, moeilijk antwoord. Fischer behoort zeker bij de top 3, net zoals Gary Kasparov. Fischer sprak tot de verbeelding omdat hij in zijn eentje het gehele Russische blok overwon. Na het behalen van zijn titel hield hij op met schaken. Bizar. Hij begon te zwerven, raakte verwikkeld in sektes, deed schokkende uitspraken over Joden, juichte bij het instorten van de Twin Towers. Hij werd persona non grata in Amerika toen hij in 1992 een revanche-match speelde met Boris Spassky in Joegoslavië. Dat land was in oorlog maar Fischer bespuugde het verbod om te spelen. Bohm beschrijft de biografie van Fischer, Jongkind maakte voor de NOS een gefilmd portret. Later zou hij gedeeltes van die interviews, die soms de documentaire zelf niet haalden, gebruiken voor het boek, dat vertaald werd in het Engels en uitgegeven door Batsford. Toen Fischer overleed te Reijkjavik 2008, werd het boek van een nieuwe kaft voorzien en kreeg als titel: Bobby Fischer, hij doolde niet meer.
Nog steeds koester ik mijn ontmoeting met Bobby Fischer, een paar uur nadat hij wereldkampioen werd in Reykjavik 1972.